من اسمش و میزارم:
حادثه - عشق - آسمان
و تیتر پایانی فیلم :
----------------------
حوادث، آدمهای بزرگ را متعالی و آدمهای كوچك رو متلاشی میكنه.
----------------------
دلها هر چه شگفت ترند، عشق نیز در آنها شگفت انگیز تر است.
---------------------
انسان نمیتواند به آسمان نیندیشد!
چگونه میتواند؟!
مگر انسانها كه عمر را بی چرا ، مشغولند و سر به زمین فرو برده اند
و پوزه در خاك دارند و غرق داراب و علفند،
اینها كه گوسفندان دو پایند!!!
منابع:دكتر شریعتی
درباره این سایت